چند روزی است که دردی در وجودم سایه افکنده و حرف هایی روی دلم سنگینی میکند که از جنس حرف های نگفتنی است.
خیلی سر بسته اشاره می کنم تا شاید قدری دلم تسکین یابد.
چند روز پیش که عکس یکی از متهمان امنیتی را دیدم که در نهایت پررویی و قلدری در خیابان های جمهوری اسلامی قدم می زند
و متهم دیگری را در راه دادگاه مشایعت می کند حالم جور دیگری شد و نمی دانم چرا روضه امام حسن علیه السلام در خاطرم آمد.
آنجا که پس از شهادت مادر بر اثر جنایات دشمنان اهل بیت ،قاتلین مادر را در کوچه و مسجد و ... می دید.
چه حالی داشتی ای کریم اهل بیت در آن لحظات...
آقا جان برای صبر و استقامت ما در مسیر حق دعا کن.
به فدای مظلومیت و غربت همه فرزندان حضرت زهرا سلام الله علیها.
اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد و آخر تابع له علی ذلک.
